Μια νέα μελέτη μιας διεθνούς ομάδας υπό την ηγεσία επιστημόνων από το GEOMAR Helmholtz Center του Κίελου και το MARUM Center της Βρέμης, δείχνει ότι οι εκροές μεθανίου είναι πιθανότατα αποτέλεσμα φυσικών διεργασιών και όχι αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Science.
Οι υδρίτες μεθανίου είναι γενικά εύθραυστοι. Στο βυθό της θάλασσας οι υδρίτες - αποτελούμενοι από νερό και μεθάνιο - παραμένουν στέρεοι με την μορφή πάγου εξαιτίας της υψηλής πίεσης και της χαμηλής θερμοκρασίας. Σε ορισμένες περιοχές, όπως για παράδειγμα στον Βόρειο Ατλαντικό στα ανοικτά των ακτών των νήσων Svalbard, οι επιστήμονες έχουν ανιχνεύσει εκροές αερίων σε τακτική βάση. Οι λόγοι της εμφάνισης τους είναι ακόμα ασαφής, αλλά υπήρχε η υπόθεση πως η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να προκαλούσε την διάλυση των ένυδρων αερίων. Κατά τα τελευταία χρόνια, εμπεριστατωμένες έρευνες από μια διεθνή ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες από το GEOMAR Center Helmholtz του Κίελου έχουν δείξει ότι είναι πολύ πιθανό οι εκροές αερίου να οφείλονται σε φυσικές διεργασίες.
"Το 2008, όταν και παρατηρήθηκε για πρώτη φορά εξαέρωση μεθανίου, θορυβηθήκαμε", αναφέρει ο καθηγητής Christian Berndt, επικεφαλής της μελέτης του GEOMAR. "Το αέριο προέρχεται από τα βάθη όπου οι υδρίτες θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες να είναι σταθεροί. Γνωρίζαμε φυσικά, ότι μια σχετικά μικρή αύξηση στην παγκόσμια θερμοκρασία θα μπορούσε να τους λιώσει", εξηγεί ο Berndt. Έτσι το βασικό ερώτημα ήταν να ανακαλύψουμε τι προκαλούσε την εξαέρωση αυτή. Βήμα προς βήμα, αρκετές αποστολές που έλαβαν χώρα μέσα στα επόμενα χρόνια βοήθησαν στην λύση του μυστηρίου.
Μία από τις πιο προφανείς υποθέσεις ήταν ότι η αυξανόμενη υπερθέρμανση του πλανήτη έχει ήδη επεκταθεί και σε αυτές τις περιοχές του Βόρειου Ατλαντικού. Ωστόσο, οι έρευνες που πραγματοποιήθηκαν και με την συμβολή του γερμανικού ερευνητικού υποβρυχίου JAGO, έδειξαν φυσικά αίτια. "Έχουμε διαπιστώσει ότι οι εποχιακές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας στην περιοχή αυτή είναι αρκετές για να ωθήσουν την ζώνη σταθερότητας των ένυδρων αερίων περισσότερο από ένα χιλιόμετρο πάνω και κάτω στα πρανή της υφαλοκρηπίδας", εξηγεί ο καθηγητής Berndt. "Επιπλέον, ανακαλύψαμε ανθρακικές δομές στις πέριξ του μεθανίου περιοχές του βυθού," προσθέτει ο Dr.Tom Feseker του Marum. "Αυτές είναι σαφείς ενδείξεις ότι η εξαέρωση λαμβάνει χώρα για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους, προφανώς για αρκετές χιλιάδες χρόνια", συνεχίζει ο Feseker.
Μήπως αυτό σημαίνει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν έχει καμία επίπτωση στην ενδεχόμενη απελευθέρωση μεθανίου από τον πυθμένα στα ανοικτά των νήσων Svalbard; Σίγουρα όχι, γιατί σε βάθος χρόνου θα αυξηθεί η θερμοκρασία των ωκεανών, με τις πολικές περιοχές να πλήττονται άμεσα. Στις περιοχές αυτές είναι αποθηκευμένες τεράστιες ποσότητες υδριτών μεθανίου". Ως ένα ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου, το μεθάνιο αποτελεί έναν σημαντικό κίνδυνο για το κλίμα μας. Η απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων του αερίου αυτού θα επιταχύνει περαιτέρω την υπερθέρμανση του πλανήτη", λέει ο καθηγητής Berndt. "Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η μακροχρόνια παρακολούθηση, ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιοχές όπως η περιοχή των νήσων Svalbard", καταλήγει ο γεωφυσικός.
Ημ/νία καταχώρησης: 30/12/2013