Με αφορμή το σημερινό άρθρο της Ναυτεμπορικής "Έρχονται ανατιμήσεις στο νερό – Σε ποιες περιοχές θα αυξηθούν τα τιμολόγια", θα αναλύσω γιατί υπάρχουν σκιές από αυτό το σημαντικό θέμα:
https://www.naftemporiki.gr/business/1782999/erchontai-anatimiseis-sto-nero-se-poies-perioches-tha-ayxithoyn-ta-timologia/
Στο άρθρο αναφέρεται η κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) που θα καθορίζει τους νέους κανόνες τιμολόγησης του νερού - τμήμα του άρθρου αποτελεί η παρακάτω παράγραφος:
"Για τον προσδιορισμό των νέων τιμολογίων οι πάροχοι, θα λαμβάνουν υπόψη τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές, γεωγραφικές, κλιματολογικές και υδρογεωλογικές συνθήκες στις περιοχές αρμοδιότητάς τους και οφείλουν να προσαρμοστούν στους νέους κανόνες εντός πενταετίας.
Όπως εκτιμάται και λόγω της κλιματικής κρίσης το πιθανότερο είναι πως στις περισσότερες περιοχές και ειδικά σε αυτές που καταγράφονται συνθήκες λειψυδρίας τα τιμολόγια θα αυξηθούν."
Αποφασίζει λοιπόν η ΚΥΑ πως η διασύνδεση των τιμολογίων θα γίνει εφεξής με όρους λειψυδρίας.
Ας δούμε ποιος είναι ο ορισμός της λειψυδρίας.
Διαβάζουμε στο επίσημο σχέδιο διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας - Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής:
https://wfdver.ypeka.gr/wp-content/uploads/2017/04/files/GR07/GR07_P24_Leipsidria_Xirasia.pdf
- Η μετεωρολογική ξηρασία (meteorological drought) προσδιορίζει το βαθμό έλλειψης βροχοπτώσεων από το όριο που δείχνει τις κανονικές συνθήκες (π.χ. το μέσο) σε μια χρονική περίοδο, και τη διάρκεια της περιόδου με μειωμένες βροχοπτώσεις. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO, 1986), σε κάθε περιοχή, η ξηρασία καθορίζεται ως το 60% ή λιγότερο του κανονικού ετήσιου υετού για περισσότερο από δύο συνεχόμενα έτη σε έκταση μεγαλύτερη του 50% της περιοχής.
- Ενώ ως ξηρασία νοείται μια προσωρινή μείωση των διαθέσιμων υδάτινων πόρων λόγω, επί παραδείγματι, μειωμένων βροχοπτώσεων, ως «λειψυδρία» νοείται η κατάσταση κατά την οποία η ζήτηση νερού υπερβαίνει τους (σε συνθήκες αειφορίας)
εκμεταλλεύσιμους υδάτινους πόρους.
Σε όλα τα ειδησεογραφικά διαβάζετε πως λόγω της κλιματικής αλλαγής έχουμε αύξηση της θερμοκρασίας και μείωση των βροχοπτώσεων. Σύμφωνα με πρόσφατη Διπλωματική Εργασία μου (συμπεράσματα θα παρουσιαστούν σύντομα σε Διεθνές Συνέδριο) οι βροχοπτώσεις στην Ελλάδα κατά την διάρκεια του χειμώνα παρουσιάζουν τα τελευταία 35 έτη εμφανή αυξητική τάση:
https://apothesis.eap.gr/archive/item/210226?lang=el
Το πρόβλημα επομένως δεν είναι υδρολογικό αλλά διαχειριστικό με σημαντικότερο πρόβλημα την απουσία έργων διαχείρισης καθώς και την αυξημένη ζήτηση - η Αθήνα ως επίκεντρο της συζήτησης γύρω από το θέμα της λειψυδρίας είναι μια πόλη που τα τελευταία χρόνια έχει ραγδαία τουριστική άνοδο και επομένως ζήτηση πόρων - συμπεριλαμβανομένου του νερού. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για λειψυδρία λόγω ξηρασίας όταν:
1. Ξηρασία δεν έχουμε. Τα δεδομένα δίνουν υετική αύξηση της τάξης των 70mm τα τελευταία 30 χρόνια με την περσινή χρονια να κυμαίνεται ελαφρώς χαμηλότερα από την μέση κλιματική τιμή και προφανώς όχι στο 60% ωστε να χαρακτηριστεί ξηρή (εικόνα 1).
Εικόνα 1. Υετική τάση - καμπύλη διακύμανσης ανά έτος ως προς τον μέσο όρο 30ετίας
2. Αύξηση της ζήτησης δεν έχουμε που να οφείλεται σε αλλαγή συνηθειών χρήσης του νερού στους μόνιμους κατοίκους.
Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω αν το μοντέλο του τουρισμού επικεντρώνεται μόνο στην αύξηση των αφίξεων χωρίς τμήμα των εσόδων να διοχετεύεται προς την διαχείριση των υδάτων, τότε σύντομα όλη η χώρα θα περιέλθει σε ορισμό "λειψυδρίας" με χρηματοδότη τον όποιο έλληνα φορολογούμενο κατοικεί σε περιοχή υψηλής τουριστικής πυκνότητας.
[GR] Greek
[EN] English