Οι επιστήμονες ανακάλυψαν στοιχεία που υποδεικνύουν μια ισχυρή σχέση μεταξύ του μεγέθους των μαζικών εξαφανίσεων και των αλλαγών της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά τους γεωλογικούς χρόνους. Αυτή η ενδιαφέρουσα συσχέτιση αποκαλύπτει μια πιο αισιόδοξη προοπτική για τα μελλοντικά γεγονότα εξαφάνισης.
Ένας ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Tohoku ανακάλυψε στοιχεία που υποδεικνύουν μια ισχυρή σχέση μεταξύ του μεγέθους των μαζικών εξαφανίσεων και των αλλαγών της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά τους γεωλογικούς χρόνους.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Biogeosciences στις 22 Ιουλίου 2022.
Η απότομη κλιματική αλλαγή, συνοδευόμενη από περιβαλλοντική καταστροφή από μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις και μετεωρίτες, έχει προκαλέσει μεγάλες μαζικές εξαφανίσεις σε όλο το Φανεροζωικό Αιώνιο - που καλύπτει 539 εκατομμύρια χρόνια μέχρι σήμερα.
Μέχρι σήμερα, έχουν γίνει λίγες ποσοτικές αξιολογήσεις της σχέσης μεταξύ των ανωμαλιών της θερμοκρασίας της ξηράς και των εξαφανίσεων των χερσαίων ζώων. Επιπλέον, τα θαλάσσια και τα χερσαία ζώα έχουν βιώσει διαφορετικούς ρυθμούς εξαφάνισης και το φαινόμενο αυτό παραμένει ανεξερεύνητο.
Ο ομότιμος καθηγητής Kunio Kaiho απέδειξε ότι τα ποσοστά εξαφάνισης των θαλάσσιων ασπόνδυλων και των χερσαίων τετράποδων αντιστοιχούσαν σε αποκλίσεις της παγκόσμιας θερμοκρασίας και της επιφανειακής θερμοκρασίας του βιότοπου, ανεξάρτητα από το αν επρόκειτο για ψύξη ή θέρμανση. Η απώλεια ειδών κατά τη διάρκεια των "μεγάλων πέντε" μεγάλων εξαφανίσεων συσχετίστηκε με μια παγκόσμια ψύξη > 7°C και μια παγκόσμια θέρμανση > 7-9°C για τα θαλάσσια ζώα, και μια παγκόσμια ψύξη > 7°C και μια παγκόσμια θέρμανση > ~7°C για τα χερσαία τετράποδα.
"Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι όσο μεγαλύτερες είναι οι αλλαγές στο κλίμα, τόσο μεγαλύτερη είναι η μαζική εξαφάνιση", δήλωσε ο Kaiho. "Μας λένε επίσης ότι οποιαδήποτε μελλοντική εξαφάνιση που σχετίζεται με την ανθρώπινη δραστηριότητα δεν θα έχει τις ίδιες αναλογίες όταν το μέγεθος της εξαφάνισης μεταβάλλεται σε συνδυασμό με την ανωμαλία της παγκόσμιας επιφανειακής θερμοκρασίας".
Ο Kaiho επικαλείται μια παλαιότερη μελέτη, η οποία υποστήριζε ότι μια αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 5,2°C θα είχε ως αποτέλεσμα ένα γεγονός μαζικής εξαφάνισης συγκρίσιμο με τα προηγούμενα. Ωστόσο, με βάση την ανάλυση αυτής της μελέτης, η θερμοκρασία θα πρέπει να αλλάξει κατά 9°C, και αυτό δεν θα εμφανιστεί πριν από το 2500 σε ένα χειρότερο σενάριο.
"Αν και η πρόβλεψη της έκτασης των μελλοντικών εξαφανίσεων είναι δύσκολη, επειδή τα αίτια θα διαφέρουν από τα προηγούμενα, υπάρχουν επαρκή στοιχεία που υποδηλώνουν ότι οποιαδήποτε επερχόμενη εξαφάνιση δεν θα φτάσει τα μεγέθη του παρελθόντος, αν οι ανωμαλίες της παγκόσμιας επιφανειακής θερμοκρασίας και άλλες περιβαλλοντικές ανωμαλίες αλλάξουν αντίστοιχα", δήλωσε ο Kaiho.
Ο Kaiho διαπίστωσε επίσης χαμηλότερη ανοχή των χερσαίων τετράποδων από ό,τι των θαλάσσιων ζώων στα φαινόμενα υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ωστόσο, τα θαλάσσια ζώα είχαν μικρότερη ανοχή στις ίδιες μεταβολές της θερμοκρασίας του ενδιαιτήματος από ό,τι τα χερσαία ζώα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ανωμαλία της θερμοκρασίας στην ξηρά είναι 2,2 φορές υψηλότερη από τη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας. Τα φαινόμενα αυτά ταιριάζουν με τα τρέχοντα πρότυπα εξαφάνισης.
Κοιτάζοντας μπροστά, ο Kaiho επιδιώκει να προβλέψει μελλοντικά μεγέθη εξαφάνισης ζώων που θα συμβούν μεταξύ 2000-2500.
Ημ/νία καταχώρησης: 28/7/2022