Η παροχή σιδήρου από την ατμόσφαιρα στον ωκεανό στην περιοχή του Νότιου Ωκεανού προβλέπεται να μειωθεί σημαντικά, γεγονός που μπορεί να έχει απροσδόκητες συνέπειες για το μελλοντικό κλίμα.
Παρόλο που είναι σημαντικό να ελεγχθούν οι εκπομπές CO2 για τον μετριασμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη, τα ατμοσφαιρικά επίπεδα του αερίου σχετίζονται επίσης με το πόσο γρήγορα απομακρύνεται από τον αέρα με τα μέσα αποθήκευσης στη γη και τους ωκεανούς. Το μικροθρεπτικό στοιχείο σίδηρος είναι ζωτικής σημασίας για την αποθήκευση άνθρακα στους ωκεανούς, επειδή μπορεί να υποστηρίξει την παραγωγή χημικής ενέργειας στα θαλάσσια οικοσυστήματα μέσω της φωτοσύνθεσης (γνωστή ως γονιμοποίηση με σίδηρο), μια διαδικασία που μετατρέπει το CO2 σε Ο2 και οργανικές ενώσεις.
Θεωρείται γενικά ότι οι εισροές σιδήρου από την ατμόσφαιρα στον ωκεανό προέρχονται κυρίως από φυσικές πηγές. Ωστόσο, μια μελέτη που παρουσιάστηκε στο npj Climate and Atmospheric Science με επικεφαλής τους αναπληρωτές καθηγητές Hitoshi Matsui και Mingxu Liu της Μεταπτυχιακής Σχολής Περιβαλλοντικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Nagoya, σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια Cornell και Colorado, διαπίστωσε ότι η συμβολή του ανθρωπογενούς σιδήρου στον Νότιο Ωκεανό είναι πιθανώς πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα. Μπορεί, στην πραγματικότητα, να είναι έως και δέκα φορές υψηλότερη. Αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις στη μελλοντική περιβαλλοντική διαχείριση.
Η ανθρωπογενής συμβολή του σιδήρου παράγεται κυρίως από την καύση ορυκτών καυσίμων, κατά την οποία ο σίδηρος απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα και στη συνέχεια μεταφέρεται σε απομακρυσμένους ωκεανούς. Για να κατανοήσουν καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο οι ανθρώπινες δραστηριότητες επηρεάζουν τα επίπεδα συγκέντρωσης σιδήρου, οι επιστήμονες συνδύασαν δεδομένα που προέκυψαν από μετρήσεις με αεροσκάφη με ένα προηγμένο παγκόσμιο ατμοσφαιρικό μοντέλο.
Διαπίστωσαν ότι ο ανθρωπογενής σίδηρος συμβάλλει σημαντικά στην παροχή σιδήρου από την ατμόσφαιρα στον ωκεανό στην περιοχή του Νότιου Ωκεανού, με ποσοστιαία συνεισφορά που φτάνει το 60%. Αντίθετα, προηγούμενες μελέτες εκτιμούσαν ότι μόνο το 10% του σιδήρου προέρχεται από τον ανθρώπινο σίδηρο και έτσι υποτιμούσαν σημαντικά τη συμβολή των ανθρωπογενών πηγών.
Το μοντέλο διαπίστωσε επίσης ότι η παροχή σιδήρου από την ατμόσφαιρα στον ωκεανό στην περιοχή αυτή προβλέπεται να μειωθεί σημαντικά, γεγονός που μπορεί να έχει απροσδόκητες συνέπειες για το μελλοντικό κλίμα. Με λιγότερο σίδηρο στην ατμόσφαιρα, η ποσότητα της φωτοσύνθεσης του φυτοπλαγκτού μπορεί να μειωθεί, προκαλώντας μείωση της πρόσληψης ατμοσφαιρικού CO2 από τους ωκεανούς. Τα αυξημένα επίπεδα CO2 έχουν συνδεθεί με την υπερθέρμανση του πλανήτη.
"Ο σίδηρος είναι ένα κρίσιμο μικροθρεπτικό συστατικό για τη διατήρηση της ανάπτυξης του ωκεάνιου φυτοπλαγκτού και της πρωτογενούς παραγωγής στον Νότιο Ωκεανό, όπου ρυθμίζει τα επίπεδα του ατμοσφαιρικού CO2", δήλωσε ο Δρ Matsui. "Μια πιθανή μείωση της διαθεσιμότητας σιδήρου, με την αυστηροποίηση των ελέγχων στις παγκόσμιες εκπομπές ορυκτών καυσίμων τις επόμενες δεκαετίες, μπορεί να περιορίσει την αποθήκευση άνθρακα στα θαλάσσια οικοσυστήματα και να επιδεινώσει στην πραγματικότητα την υπερθέρμανση του πλανήτη".
Η επίτευξη του στόχου της παγκόσμιας ουδετερότητας του άνθρακα με τη μείωση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων τις επόμενες δεκαετίες θα μειώσει σημαντικά τις ανθρωπογενείς εκπομπές. Σε συνδυασμό με την αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας, θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στο κλίμα. Τα μελλοντικά μοντέλα θα πρέπει να λαμβάνουν πλήρως υπόψη το ρόλο των ανθρωπογενών πηγών στη αύξηση του σιδήρου στο Νότιο Ωκεανό.
Ημ/νία καταχώρησης: 24/5/2022